Często oba te wyrazy stosowane są zamiennie choć ich znaczenie jest inne. Jeśli chcesz poprawnie używać tych słów, zapraszam do krótkiej lektury.
Czcionka oraz font to słowa często błędnie stosowane zamiennie. Czasami do określenia czcionka używa się jeszcze nazwy krój pisma. Różnica między nimi jest jednak spora.
Nazwa czcionka wywodzi się z zecerstwa i oznacza nie mniej, nie więcej jak ołowiany prostopadłościan, na którym widnieje odwrócona litera. Jest ona fizycznym elementem – taką pieczątką pojedynczej litery.
Font natomiast to zestaw liter, liczb, glifów zapisanych w jednym pliku. Jest to cyfrowa odmiana danego kroju pisma a ten zawiera się w większych zbiorach tzw. rodzinach (ang. family).
Co to znaczy? Dana rodzina kroju pisma może zawierać wiele odmian jednego kroju różniących się grubością, proporcjami, nachyleniem. Dla przykładu – extralight to bardzo lekkie litery, bold lub extrabold są natomiast bardzo grubymi, blokowymi znakami. Ciężkie kroje pisma (bold, extrabold) używa się, tylko w niektórych przypadkach, ponieważ im dłuższe fragmenty tekstu napisane boldem, tym trudniej się go czyta. Typ ten znajduje jednak zastosowanie w budowie krótkich nagłówków. Świetnie wyróżniają się one na tle pisma lekkiego – light lub medium.
Oprócz grubości mamy często do czynienia z różnymi proporcjami danego fontu. Może być on wąski condensed, normalny regular lub szeroki extended. Wąskiej odmiany fontów, używa się często w słownikach lub wąskich kolumnach gazet – tak żeby na małej przestrzeni, zmieścić określony tekst. Szerokie odmiany danego fontu używa się bardziej jako ozdobnik lub do nagłówków.
Ciekawym przykładem zastosowania różnych stylów fontu, jest identyfikacja wizualna The Public Theater zaprojektowana przez Paule Scher. W znaku tym wyraz “Public” napisany jest różnymi stylami liter z kroju Knockout (logo The Public Theater odświeżone zostało w 2008 roku, wcześniejsze wersje znaku używały fontu Morgan a następnie Akzidenz Grotesk).